Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. At, illa, ut vobis placet, partem quandam tuetur, reliquam deserit. Cur haec eadem Democritus? Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. Cur igitur, cum de re conveniat, non malumus usitate loqui? Duo Reges: constructio interrete. Tuum credibile?

Hi curatione adhibita levantur in dies, valet alter plus cotidie, alter videt.
Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem.
Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret.
Illud mihi a te nimium festinanter dictum videtur, sapientis omnis esse semper beatos;
Sed fortuna fortis;

Verum hoc loco sumo verbis his eandem certe vim voluptatis Epicurum nosse quam ceteros. Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Haec mihi videtur delicatior, ut ita dicam, molliorque ratio, quam virtutis vis gravitasque postulat. Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret. Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem. Qui potest igitur habitare in beata vita summi mali metus? Ad eas enim res ab Epicuro praecepta dantur. Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate. Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus;

Hunc vos beatum;: Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget.
Bork: Dici enim nihil potest verius.
Tu quidem reddes;: Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit?
Bork: Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas.

Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam
bonum.

Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant
sententiam suam.

Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur.
Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis;
Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior.
Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem;
De ingenio eius in his disputationibus, non de moribus quaeritur.
De ingenio eius in his disputationibus, non de moribus quaeritur.

Quod quidem iam fit etiam in Academia.

Itaque his sapiens semper vacabit.

Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim? Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare. Istam voluptatem, inquit, Epicurus ignorat? Sin aliud quid voles, postea. Ut alios omittam, hunc appello, quem ille unum secutus est. Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo. Hoc mihi cum tuo fratre convenit. Quod si ita sit, cur opera philosophiae sit danda nescio. Non ego tecum iam ita iocabor, ut isdem his de rebus, cum L. Hoc est dicere: Non reprehenderem asotos, si non essent asoti.